Wist U....

"De Davidsster en de volkeren"


Andere namen voor de Davidster: Schild van David, hexagram en Zegel van Salomo. De Ster (of het Schild) van David is eigenlijk de meest recente benaming. Toen het symbool alleen nog maar als hexagram bekend was, had het onder het Joodse volk totaal geen populariteit. Men wist dat het een heidens symbool was, zonder Joodse oorsprong. Het hexagram was onder andere reeds bekend bij de oude Egyptenaren, de Hindoes en de Chinezen.

Het werd pas een embleem voor Joodse mensen toen het op een Zionistische Conferentie, in 1897, georganiseerd door Theodoor Herzl, gekozen werd als insigne van hun beweging. Alhoewel elke stam in Israël een eigen symbool had, geen één van die stammen had de ster van David als symbool. De Grote Winkler Prins, Encyclopedie in 20 delen (Elsevier, Amsterdam, Brussel, 7e druk, 1973), zegt in deel 6 onder 'Davidster': "of davidschild (Hebr.: Mageen Davied), een teken dat bestaat uit twee in elkaar geschoven driehoeken. Het komt bij vele volkeren (Egyptenaren, Indiërs, Chinezen, en Peruanen) voor.

Pas in de 15e eeuw, onder invloed van de mystiek van Izaak Loeria (- een Kabbalist -) begon het als een speciaal  joods teken te gelden. Langzamerhand neemt het dan de plaats in van het meest geliefde joodse symbool tot die tijd: de Menorah, de zevenarmige kandelaar. "De Menorah" is een symbool wat we regelrecht in de Bijbel kunnen terugvinden, al moet ook deze niet vereerd worden. De Davidster is in de Bijbel niet te vinden.

David, Salomo, Astharoth, Melech en Remfan

De eerste keer dat dit symbool in de geschiedenis genoemd wordt is in 922 v. Chr., de tijd waarin Salomo zich keerde tot hekserij en magie. Hij bouwde een altaar voor de heidense god Astharoth (= ster) en voor Melech, alhoewel God hem tweemaal verschenen is, en hem verteld heeft deze dingen niet te doen (1 Kon. 11 : 9 - 10).

De verering van Astharoth/Astarte (= ster) en van Kijûn en Remfan (= ster; betekent ook wel 'ster Saturnus') is terug te leiden tot de Egyptenaars voor Salomo's tijd en tot de Kanaänieten (2 Kon. 23:13, Sidon is van Kanaän). Daarna is de Davidster gebruikt in Arabische magie en hekserij in de Middeleeuwen, het werd gebruikt door de Druïden gedurende de hoge Sabbat van de heksen, ook wel Halloween (= hallowed evening) genoemd.

De familie Rothschild, de Zionisten en Hitler hebben het gebruikt, net zoals de Knesset. Uiteindelijk vinden we de Davidster op de Israëlische vlag. David had helemaal geen ster. De enige ster die gezien is, en verbonden is aan David, is die ster die liet zien waar Jezus Christus, Davids zoon, geboren was (Bethlehem; Matt. 1:1, Luk. 2:9).

De ster uit Jakob (Num. 24:17) is de Heere Jezus Christus, en Die Ster vertegenwoordigt niet de natie Israël! Sterren in de Bijbel zijn engelen (Openb. 1:20), of letterlijke, fysieke lichtdragers (Hand. 27:20). De Heere heeft nooit enig land bevolen om een ster op een vlag te zetten om ergens een symbool voor te zijn. De engel die Israël vertegenwoordigt is een 'ster', maar zijn naam is Michaël (Dan. 12:1). En toch neemt Israël nog steeds de "ster van . . . . . .  Remfan" op (Hand. 7:43) en showt het publiekelijk, wereldwijd.

Het bovenstaande is overgenomen uit een artikel van Dhr. A. Huurnink.

 

Bijbelstudie Centrum – wistu@bijbelstudiecentrum.nl